çaresizim

tutunacak dalım yok
konuşacak kimsem yok
gidecek bir yerim yok
çok çaresizim

tekerlekli sandalyedeki çocuk gibi
kanserle başa çıkamayan hasta gibi
umutları tükenmiş biri gibi
çok çaresizim

bir çare bir umut arıyorum
rüzgarların kumları savurduğu gibi savruluyorum
sokak çocuklarının bile bir beklentisi oluyor
bense çok çaresizim